24 Haziran 2010 Perşembe

Ben Lisedeyken Asık Oldum...


Aşık olmak güzeldir.

İnsanoğlunun başına gelebilecek en güzel şeydir hatta. Cennete hiç gitmedim; ama, sanırım oraya gitmekten de güzeldir.

Kimse ile paylaşamazsınız o hissi, gerek de yoktur zaten. İçiniz öyle mutlulukla dolar ki, uçmak doğal bir yetenektir o an. Saatlerce ona bakabileceğinizi hissedersiniz. Gözlerinizin içi güler. Gözlerini alamazsınız ondan. Bakmak bir eylem olmaktan çıkar artık, nefes almaya dönüşür. Ona bakamadığınız zamanlarda onu düşünürsünüz nefes alabilmek için.

Geceleri ise rüyalar daha güzeldir artık. Uyanmak istemezsiniz. Uyanınca ağzınız kulaklarınıza varır. O güne başlamak için harika bir sebebiniz vardır: onu tekrar görebilmek.

Benim lisede başıma gelen, işte tam olarak buydu. Şarkıda dediği, birden gördüm.

Ve ilk aklıma gelen şey, kanatlarını bir yerde unutmuş ya da bir kenara bırakmış olduğu idi.

Bu kadar güzel gülen çok az insan gördüm. Onlara da hislerimi söyledim zaten, eninde sonunda... Ama bir tek o hariç...

Lütfen bunu dikkatle izleyin. Benim ona baktığım gibi bakamayacağınızdan eminim ama en azından ne demek istediğimi sanırım anlayacaksınız.

Efenim, tanıştırayım. Benim için dünyanın en güzel Fransız kadını: Mary Pierce.

Hiç yorum yok:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...